Ассалямуалейкум Сансызбай аға! Ма Ша Алла , ой салатын дүние екен. Ибн Омардан: " Әр амал ниетпен бағаланады (ниетке байланысты)",- [Бухари 1] деген хадисін айшықтап тұрғандай. Осындай дүниелерді көптеп жария етсеңіз, ин ша алла

Жақсы айтыпты. Амалдар ниетке байланысты. Сауап алу жолы өте жеңіл. Бар болғаны ниетіңді "сауап үшін"ге, "Алла ризалығы үшін"ге тураласаң болғаны.

Нұреке уақыт тауып иншаАлла жиі жазып тұруға тырысармыз. Пікірлеріңізге де рахмет Алла разы болсын.

Мхм. Оқасы жоқ. Ин ша Аллаһ асыға күтемін!

Сабыр, айналайын, мына мақалаңыз Алланың разылығын іздеп жүрген адамға ең қажетті кеңес. Жалпы діннен хабары бар, құлшылықта жүргендердің өмірлік принципі сияқты. Бос нәрсеге алтын уақытты кетірмей, тек екі дүниеде пайда әкелетін іске жұмсау деген осы шығар. Құдай тілеуіңізді берсін!

Шыны керек Фейсбук болсын, басқа желі болсын дерт болды.
Әлеуметтік желіде барлығының өмірі бір керемет сияқты. Алайда барлығы да өзіміз сияқты.
Инстаграмда отырып жастардың көбі ауру болатын болды.
Өзім де Фейсбук ауруына ұшырадым. Арылудың ретін таппай жүрмін. Жақсы жағы да бар, жаман жағы да бар.

Бағила, амансың ба, өжет қыз? Сенің мына фейсбуктен құтыла алмай жүрмін дегеніңді оқып, алаңдап қалдым. Шынында, ол да бір "виртуалды" кеңістік. Онда да неше түрлі ақпараттар, қажетті мәліметтер, жаңалықтар, әлем тынысы, небір тамаша адамдар бар. Мәселен, мен бір адамдарды білем, фейсбуктегі үй құрылысы дизайн үлгілерімен танысып, солар арқылы нәпақасын тауып жүр. Түрлі пайдалы топтар бар, түрлі қызықтар бар. Және ең бірінші артықшылығы, қажет адамдарыңмен дереу тіл табысасың. Туыстарың, бала-шағаңмен әлемнің қай бұрышында жүрсе де, дидарын көріп, тез арада хабарласа қоясың. Және де онда білім бар. Бізге керектісі де, керексізі де. Мен сені уақытын босқа жарататын қыз деп ойламаймын. Керісінше, фейсбуктен өзіңе қажетті нәрсені алатын, білімді, сауатты деп ойлаймын, қалқам. Сондықтан, дәуір талабына сай, ондай артықшылықты пайдаланғанға тұрған сөкеттік жоқ шығар. Өз басым олардан былай құтылдым. Қарасам, уақытымды алады, не жұмысым жүрмейді. Не ұйқым қанбайды. Не үй шаруам өнбейтін түрі бар. Сосын алдым да, бәрін жауып тастадым. Тек қызметтік алыс-беріс поштаны қалдырып, бәрімен біржола қош айтыстым. Өзіме қажетті деген дүнилерді ғаламтордан іздеймін. Болмаса, кітап сатып алуға тырысам. Сосын бір ұстаздың айтқанындай, күніне кириллица тілінде /арабша танымаймын әзірге/ жазылған бір аят, немесе Алланың Көркем есімдерінің бірін жаттаймын деп өзіме өзім серт бердім. Сөйтіп жүріп, оңай құтылып кеттім.